နာက်င္ေစတဲ့ဆူး မႏႈတ္ရက္ေပ....

Monday, September 14, 2009


ဟိုးအေ၀းကလက္ခုတ္သံ

မင္းရဲ့ရင္ထဲမၿငိမ္းႏိုင္တဲ့.
မီးတိုင္ေလးတစ္တိုင္ထြန္းညွိ ေပးလိုက္တယ္၊
မင္းစံေပ်ာ္ရာနန္းေတာ္ၾကီးဆီသည္ေဆာင္သြားပါ...
ရွက္ေသြးၿဖာမဲ့ပါးမို႕မို႕ေလးၾကည္ႏူးေစဖို႕.....

ေတာင္စြန္းကေနေၿမာက္စြန္း
နန္းေတာ္တစ္ခုလံုးလင္းလက္သြားေအာင္ထြန္းညိွလိုက္ပါ၊
လူသူကင္းတဲ့ ဟိုးနန္းေတာ္ေအာက္မွာ
မၿငိမ္းေသာမီးတိုင္ေလးကို..ပစ္ကာထားၿပီး
ၾကည္ႏူးမဆံုးတဲ့ပြဲေတာ္ၾကီးကိုၿခိမ့္ၿခိမ့္သည္းသည္းတည္ခင္းလိုက္ပါ၊
ဒီဘက္ကမ္းကလက္ခုတ္တီးၿပီးမ်က္ရည္ၾကားကၿပံဳးၿပလိုက္မယ္။

ပြဲေတာ္ၾကီးကတဂ်ိန္းဂ်ိန္းၿမည္တိုင္း၊
မင္းစိုက္ခဲ့တဲ့ႏွင္းဆီဆူးကဘယ္ဘက္ရင္မွာတဆစ္ဆစ္နွစ္ရင္း
ေၿခာက္ကပ္ကပ္ဒီဘက္ကမ္းမွာအလင္းမဲ့တဲ့ရင္ခြင္နဲ႕ေပါ့....

ပြဲၿပီးမီးေသၿငိမ္သက္သြားတဲ့တေန႕ဟိုအေ၀းကမီးတိုင္ေလးနဲ႕
တေဆာင္လံုးလင္းေအာင္ၿပန္ထြန္းညွိေပးဖို႕မေမ့နဲ႕ေနာ္၊
ရွက္ေသြးၿဖာပါးေလးမႏြမ္းေစဖို႕၊မင္းစံအိမ္ေလးၾကည္ႏူးေစဖို႕။

အင္း....အဲဒီအခ်ိန္
မင္းအၿပံဳးကိုမွန္းဆၾကည့္ရင္း နာက်င္ေစတဲ့ဆူး ငါမႏႈတ္ရက္ေပ

အရင္က ေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးပါ