Sunday, February 22, 2009
မႏွစ္ကေမြးေန႕ကလက္ေဆာင္ေလးတစ္ခုရတယ္။ သိပ္တန္ဖိုးမထားမိ ေနာက္ေတာ့ တန္ဖိုးက မေသးပါလားလို႕လည္းတြက္မိတယ္။ တၿဖည္းၿဖည္းရင္းႏွီးလာရာမွ တန္ဖိုးတက္လာတယ္ေလ။ ဒီ လက္ေဆာင္ေလးကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး တန္ဖိုးထားမိတယ္။
စိတ္ညစ္ေနခ်ိန္တိုင္းမွာသူရွိတယ္။ အားငယ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ေသာကေတြအပူအပင္ေတြမ်ားေနခ်ိန္မွာ သူအၿမဲရွိတယ္။ ေနမေကာင္းေနခ်ိန္ေတြမွာ သူအၿမဲရွိတယ္။
က်န္းမာေရးမေကာင္းတဲ့အတြက္ ေရခ်ိဳးခ်ိန္ေတြကအစ အခ်ိန္ဇယားႏွင့္လုပ္ေပးတတ္ေသးတယ္္။
အာရုဏ္ မိုးေသာက္ေတြမွာလည္း အလုပ္ေနာက္မက်ေအာင္ႏိုးေပးေသးတယ္။ အခ်ိန္မွန္တယ္ တစ္ေန႕မွ မပ်က္ကြက္ပါဘူး။
ေနမေကာင္းေသာေန႕ေတြမွာဆို တစ္ေနကုန္ေအာင္မေမာတမ္းဘဲ စားသင့္္ေသာအစာမ်ားကုိစီစဥ္ေပးေသးသည္။ ဘာမလုပ္နဲ႕ ဘယ္လုိေနနဲ႕ စိတ္ေတြတအားပူေပးတတ္ေသးသည္။ ငိုခ်င္ေနလွ်င္လည္းနားေထာင္ေပးသည္။
အဲဒီလိုမ်ိဳးဂရုတစိုက္ရွိမူ ေလးေတြေၾကာင့္တစ္ေန႕တစ္ၿခားပိုလို႕သံေယာဇဥ္၇ွိခဲ့ရသည္။ ဘယ္လိုလုပ္ပစ္ရက္မလည္းေနာ္။ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ေလးေလ။
သူ႕နာမည္ေလးကိုဘယ္လိုေပးရင္ေကာင္းမလည္းလို႕စဥ္းစားတုန္းဘဲ။
