ေရာက္ခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕

Monday, June 8, 2009

သယ္ရင္းေတြကတားတယ္ မသြားပါနဲ႕တဲ့။ နင္နဲ႕ အစဥ္ေၿပပါ့မလား နင္မသြားတာေကာင္းမယ္ စသၿဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေၿပာတားေနေပမဲ့ သိခ်င္စိတ္က တစ္မ်ိဳး။ စြန္႕စားခ်င္တာကတစ္ဖံု ေနာက္ လူေတြအေၿပာမ်ားတဲ့ ဒီမဲေဆာက္ ၿမိဳ႕ေလးကို ေရာက္ၿဖစ္ေအာင္သြားမယ္ေပါ့။ သြားခ်င္စိတ္ေပၚေနခ်ိန္ လူၾကံဳကလည္း ရွိလာေတာ့အစဥ္ေၿပသြားတယ္။
လမ္းေတြကေကာင္းေတာ့ အခ်ိန္သိပ္မၾကာပါဘူး ည ကိုးနာရီသြားရင္ မနက္ ငါးနာရီဆို မဲေဆာက္ေရာက္တယ္။ အိပ္ၿပီးလိုက္သြားလိုက္ယံုဘဲ အဲကြန္းကားမွာ ေစာင္ေလးၿခံဳ အိပ္လိုက္ႏိုးလိုက္နဲ႕ေရာက္ေရာ ခဏဘဲ။

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး ကလည္း အေတာ္သာယာပါတယ္။ ေတြ႔ေတြ႕သမွ်ကေတာ့ ေရႊေတြၾကည့္ပါဘဲ တစ္ခ်ိဳ႕လိုင္းကားေတြေရွ႔မွာဆို ၿမန္မာလိုေတာင္ေရးထားေသးတယ္။ ေရဒီယိုက ေဆးေၾကာ္ညာတာေတာင္ ၿမန္မာလိုေတြပါေသး။

ရာသီဥတုေလးကလည္း ေအးေအးေလးနဲ႕ ေနလို႕ေကာင္းတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႔ပါ။
သြားလိုရာက အဲဒီၿမိဳ႕က ဂိတ္ဆံုးမဟုတ္ဘူးေလ။ အဲဒီလိုဆိုေတာ့ လိုရာခရီးတစ္ခုကိုဆက္ဖို႕ ခုႏွစ္နာရီ ရွစ္နာရီေလာက္ထိကားဂိတ္မွာထိုင္ေစာင့္ရတယ္။ ေနာက္မွ ကားတစ္စင္းငွားၿပီး ေလွဆိပ္ကိုေရာက္တယ္။

ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ေၾကာက္တယ္။ ၿမစ္ကိုၿဖတ္ရမယ္ေလ။ ၿမစ္ကသိပ္မက်ယ္ ဟိုဘက္ကမ္းဒီဘက္ကမ္း လွမ္းေအာ္ရင္ေတာင္ရေသာ ေခ်ာင္းသာသာေလးပါ။ ေရေၾကာက္တာရယ္ ဟိုဘက္ကမ္းကူးရင္ ဘာၿဖစ္မလည္း စိတ္ေတြပူေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ လာၾကိဴမဲ့ လူေရာက္လာတယ္။ ( အသူလည္းဆိုတာေတာ့ မေၿပာခ်င္လို႕ေနာ္ )သူတို႕နဲ႕ ေလွငွားပီး ဟိုဘက္ကမ္းကိုကူးတယ္။ ေနာက္ ဂိတ္ေၾကး ၅၀၀ ေလွခ ၅၀၀ ေပး...ဘာမွ မလိုေတာ့ဘူး ကိုယ့္ႏိုင္ငံေရာက္ေရာ။ ေခ်ာင္းေလးဘဲၿခားတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကြာသြားသလိုဘဲ။ မကြာတာကေတာ့ မီး ၂၄ နာရီရတယ္ ဖုန္းဆက္ရတာ အကုန္အစဥ္ေၿပတယ္။ အဲ...ရြာသားကိုသိေအာင္ေၿပာရဦးမယ္ တည္းခိုခန္းမွာတည္းတာ အခန္းနံပါတ္က ၁၀၁ ပါ။

ေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ သြားလည္တတ္ပီေလ။ ေနာက္တစ္ေခါက္ ေနာက္တစ္ေခါက္ေတြ ၿပန္သြားဦးမည္။ ဒီတခါ ေတာ့ ဒီၿမိဳ႔မွာတင္ ခဏနားပီးၿပန္လာခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေနရာ အႏွံ႕ ေရာက္ေအာင္သြားမိမယ္ထင္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲသြားတတ္ပီ။ ရြာထိအေရာက္ေပါ့...