ဘ၀သစ္

Monday, June 15, 2009

23,2,2009
ေမရဲ႕ဥယာဥ္ေလးမွာ ပင္ဖ်က္ပိုးေတြေ၀ခဲ့တယ္။ ဥယာဥ္ေလးတစ္ခုလံုး ပ်က္စီးကုန္တယ္။

1,3,2009
ဥယာဥ္တစ္ခုလံုးမွာေ၀ဆာေနတဲ့အပင္ေတြ အကုန္ေသကုန္တယ္။ အၿမစ္ေတြတူးၾကည့္ေတာ့ အၿမစ္ကအစပုတ္ကုန္ၿပီေလ။
ဘာေကာင္းေတာ့မွာလည္း။ တစ္ၿခံလံုးရွင္းရေတာ့တာ။ အၿမစ္ေတြကအစတူး ေၿမၾကီးကိုလွန္ၿပီးေဆးေတြၿဖန္းလိုက္တယ္။

10,3,2009
အလြန္ၿမတ္ႏိုးတဲ့ဥယာဥ္ေလးကိုေသာ့ခတ္ ေက်ာခိုင္းလိုက္ရင္း အားစိုက္ထုတ္ခဲ့သမွ် အခ်ိန္၊ ေငြ၊ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ၊ ခြန္အားေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ ႏွေၿမာမိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဒီဥယာဥ္ကိုမၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ပ်က္သြားတယ္။

21,3,2009
ေတေလတစ္ေယာက္လုိေလွ်ာက္သြားေနရင္း မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အၿမစ္ေကာင္းေလးတစ္ခုကိုေတြ႕လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အပိုင္းပိုင္းခုတ္ထစ္ထားခံရရွာလို႕သာ အညြန္႕ေတြမေ၀ႏိုင္ရွာေသး အၿမစ္ကိုၾကည့္ရင္း ေၿမၾသဇာၿပည့္ၿပည့္ ေနေ၇ာင္ေကာင္းေကာင္း ေသခ်ာေလးၿပဳစုေပးရင္ အလြန္ေကာင္းၿပီး ေ၀ဆာႏိုင္လိမ့္မယ္ထင္ရတဲ့ အၿမစ္ကေလးတစ္ခု။

12,4,2009
ေၿမကြက္ေကာင္းေကာင္းေလးတစ္ခုကို ၿပန္လည္ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားလိုက္တယ္။
ေနာက္ သန္႕ရွင္းသတ္ရပ္ေအာင္ ဖန္တီးလိုက္တယ္။ ဘယ္အဖ်က္ပိုးမွွ မက်ေရာက္ေအာင္ ေဆးၿဖန္း။ အစဥ္သင့္ၿဖစ္တဲ့အထိ ဖန္တီးလိုက္တယ္။ ေနာက္ အဲဒီအၿမစ္ကို ဥယာဥ္ရဲ႕အလည္မွာ စိုက္ပ်ိဳးလိုက္တယ္။

25,4,2009
က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့အညြန္႕ေလးတစ္ခုစတင္ထြက္လာတယ္။ ေပ်ာၤ္ရြင္မိတယ္။ စိုက္ပ်ိဳးခြင့္ရ လိုက္ရလို႕ အားရမိတယ္။
အညြန္႕ေလးေတြဆက္လက္ရွင္သန္ေအာင္ ကိုယ့္ဘက္က ဆက္လက္ပ့ံပိုးေပးရမယ္။ တစ္ခ်ိန္မွာ ဒီဥယာဥ္ၾကီးမွာ ေ၀ဆာလာၿပီး ဒီသစ္ပင္ၾကီးရဲ႕အရိပ္ေအာက္မွာ ငွက္ကေလးေတြ လိပ္ၿပာေလးေတြ။ လာေရာက္နားခိုၾကမယ္။ ေပ်ာ္ရြင္ၾကမယ္။
ေမ တစ္ေယာက္လည္း ဒီသစ္ပင္ၾကီးရဲ႕ အရိပ္ေအာင္မွာ နားခိုၿပီး ဘ၀ရဲ႕ အပူေတြ ေလာကရဲ႕အပူေတြကေန ခဏတာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ထာ၀ရဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ နားခိုရင္း ဒီဥယာဥ္ၾကီးထဲမွာ ေပ်ာ္ရြင္စြာေနထိုင္သြားႏိုင္လိမ့္မယ္လို႕ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္။

ပင္ဖ်က္ပိုး အၿမစ္ပုတ္ပိုးေတြမက်ေအာင္ေတာ့ အၿမဲသတိရွိရေတာ့မယ္ေလ။