အလြမ္း

Friday, October 9, 2009

အလြမ္းေတြကိုစမ္းေရထဲမွာေမွ်ာလိုက္ပီ တဲ့...

ကိုယ့္ အတြက္ေတာ့ မေမွ်ာႏိုင္ဘူးေလ
အဲဒီအလြမ္းေလးကို က်မ စြဲမက္ေနတယ္။
ကိုယ့္စိတ္ေတြမြန္းၾကပ္လာတိုင္း
ဒီကန္ေရၿပင္ေလးကိုလာေနၾကပါ။
တစ္ခါတစ္ေလ ေရေမွာ္နံ႕ကနံေနေပမဲ့
အခုလို အခ်ိန္မွာ ဒီရနံ႕ က ခြန္အားတစ္ခုၿဖစ္ေစၿပန္တယ္။
ကန္ထဲမွာလြတ္လပ္စြာကူးခပ္ေနတဲ့ ငါးေတြ လိပ္ေတြ ကိုၾကည့္ရင္း အားက်ေနမိတယ္။
လူတစ္ေယာက္ကို
အရမ္းလြမ္းေနတယ္။
အရမ္းသတိရေနတယ္။
မရွိမၿဖစ္လိုအပ္ေနတယ္။
ဒါေတြကိုသူမသိႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ။
သူဘယ္ေတာ့မွသိမွာမဟုတ္သလို
ကိုယ္နဲ႕သူနဲ႕ၾကားကေ၀းကြာလြန္းသြားၿပီ။
အခုလိုေ၀းသြားေတာ့မွ သူ သာအနားမွာ ရွိေပးရင၊္
စကားေတြေၿပာေပးေနရင္၊ အၿမဲတူတူေလွ်ာက္သြားေနၾကရရင္
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလည္းေပါ့ေနာ္။

အေတြးေတြတစ္စစီနဲ႕မြန္းၾကပ္ေနေသာ
ရင္ကိုၿငိမ္းေလမလား လို႕ သက္ၿပင္းေတြအခါခါခ်ေနမိတယ္။
သိေနမိတယ္ သူဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ့္အနားက
ၿပန္လာေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို။
လြမ္္္းေနမိတယ္။ အရင္ကလို ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ အခ်ိန္ေတြကိုသတိရေနမိတယ္။
ၿပန္မရေတာ့တဲ့အခ်ိန္ ၿပန္မလာေတာ့တဲ့လူတစ္ေယာက္
ဒါေပမဲ့ ေက်ေက်နပ္နပ္လြမ္းေနမိတယ္။
လူေတြက ေၿပာၾကတယ္ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ ဒုကၡေပးရတာလည္းတဲ့ေလ။
ဒါေပမဲ့ ေခါင္းမာတယ္ေၿပာေၿပာ ညာတတ္သူ သူ႕ကိုမွ ခ်စ္ခဲ့မိတာကိုး.....

အဲဒီအလြမ္းေတြကို စမ္းေရထဲမေၿမာရက္ဘူးေလ
သိမ္းထားမယ္ ထာ၀ရသိမ္းထားေတာ့မယ္။
ၿပန္လာဖို႕ ဇြတ္အတင္းမေတာင္းဆိုခ်င္ေတာ့သလို
သူေပ်ာ္ရြင္တဲ့ သူတစ္ဦးထံမွာ ေပ်ာ္ရြင္ေနတာကိုဘဲ
အေ၀းကေနတိတ္တိတ္ေလးၾကည့္ရင္း
သူ႕ကိုခ်စ္ေၾကာင္းေတြကိုေၿပာၿပလိုက္ေတာ့မယ္။