အိမ္မက္ ကမၻာ

Saturday, November 28, 2009

ေၿခလွမ္းေတြတက္ၾကြေနတယ္။ မ်က္လံုးေတြေတာက္ပေနတယ္။ ေပ်ာ္လြန္းလို႕ေလ။
ဟုတ္တယ္ ဒီေန႔ေတာ့ ဘ၀အတြက္ အိမ္မက္ေတြကို အၿပည့္အ၀ၿဖည့္လိုက္ႏိုင္ၿပီ။ေအာင္ၿမင္တဲ့အၿပံဳးနဲ႕ ေက်ာင္းၾကီးကိုေက်ာခိုင္းၿပီး ၿပန္လာခဲ့ၿပီ။

ေဘးနားမွာ ေမာင္က ၿပံဳးလို႕ၾကည့္ေနရင္း မ ရဲ႕လက္ကိုခိုင္မာစြာဆုတ္ကိုင္ေပးထားတယ္။ ေအာင္စရင္းစာရြက္ေလးကိုကိုင္လာရင္း ေရကန္ေဘာင္ေလးနားကိုအေ၇ာက္ ေမာင့္လက္ကိုဆြဲလိုက္ရင္း ကန္ေဘာင္ေဘးနား တူတူထိုင္ေနၾကေနရာေလးမွာ စြင့္ကနဲထိုင္လိုက္တယ္။ ေပ်ာ္ေနတဲ့ မ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး ေမာင္ က မ ပါးေလးကိုလွစ္ကနဲနမ္းလိုက္ရင္း ေမာင့္ပါးေလးကိုလည္းလွစ္ကနဲနမ္းလိုက္မိတယ္။

ေမာင္ၿဖစ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြကိုဒီေန႕ ၿပည့္စံုေအာင္လုပ္ခဲ့ႏိုင္ၿပီ။ ေမာင္ကဘာစကားတစ္ခြန္းမွမေၿပာ ၿပံဳးၿပံဳးၾကီးၾကည့္ေနသည္။ စကားနည္းတဲ့ေမာင္ ကေတာ့ အၿမဲအဲလိုဘဲေလ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာလိပ္ကေလးေတြ ေရကူးေနတာကိုေသခ်ာၾကည့္ၿပီး လာသြားဆို႕ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႕ အိမ္ၿပန္ဖို႔ၿပင္လ္ုက္ၾကတယ္။

ကားေပၚကိုႏွစ္ေယာက္သားေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး တက္လိုက္ၾကၿပီး ကားေမာင္းေနတဲ့ေမာင့္ကို တစ္ေစာင္းအေနအထားမွ ၾကည့္ေနသည္။ ေမာင္က ကားကို ဂရုတစ္စိုက္ေမာင္းေနရင္း မ ဘက္ကိုလွည့္လွည့္ၿပီးၿပံဳးၿပေနေသးသည္။ ကားေလးက တစ္ၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕အိမ္နားေရာက္လာၿပီ။ အိမ္ေရွ႕မွာလူေတြစုစု စုစု ႏွင့္ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ဘာမ်ားဘာလိမ့္လို႕ ၾကည့္လိုက္ရင္း အေမ ေမာင္ႏွမေတြ တူေတြတူမေတြ စံုလို႕ ၿခံေ၇ွ႕ကေစာင့္ေနၾကတာ။ ကားေလးလည္းရပ္သြားေကာ ေမာင္က မ ပါးေလးကိုလွစ္ကနဲနမ္းလိုက္ရင္း ကားတံခါးလာဖြင့္ေပးတယ္။

အားလံုးဆူညံသြားၾကတယ္။ အေမကလည္း ၿပံဳးလို႕ၾကည့္ေနရင္း မ အနားကိုေၿပးလာၿပီး ေမႊးေမႊးေပးတယ္။ မိသားစုစံုစံုလင္လင္ႏွင့္ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္တာ။ အိိမ္ထဲကို မိသားစုလိုက္မိသားစုလိုက္၀င္သြားၾကၿပီး ကေလးေတြကေတာ့ သူတို႕၀ါသနာပါရာ ကစားပြဲေတြလုပ္ေနၾကတယ္။ ရုပ္ဂွင္ၾကည့္သူကၾကည့္ ကြန္ၿပဴတာဖြင့္သူက ဖြင့္ႏွင့္ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနၾကတယ္။ ေနာက္ေဖးမွာကေတာ့ အမၾကီးတို႕က ခ်က္ဖို႕ၿပင္ေနၾကတယ္။ အကိုတို႕က ဧည့္ခန္းမွာ ေမာင္နဲ႕တူတူစကားေတြေၿပာေနၾကတယ္ အေမကေတာ့ မ လက္ကိုမၿဖဳတ္တမ္းကိုင္ထားရင္း သူ႕ေဘးမွာလာထိုင္ေစရင္းေမးသမၽကိုေၿဖေစတယ္။ ေပ်ာ္လိုက္တာမွ အလြန္ေနာ္ ေပ်ာ္စရာအိမ္ကေလး ေအးခ်မ္းတဲ့အေငြ႕အသက္ေလးေတြကိုေႏြးေထြးစြာခံစားရတယ္။

တစ္ခါတစ္ခါ အေမ က ေမာင့္ကိုလွမ္းလွမ္းၾကည့္ရင္းၿပံဳးေနတတ္သည္။ ခဏေနေတာ့ေယာက္မ က အေမာေၿပအေအးလာတိုက္တာ မၿမင္ေတာ့လက္နဲ႕တိုက္လိုက္မိတယ္။ ေရေတြဖြားကနဲ က်တာ မ တစ္ကိုယ္လံုးရြဲကုန္ေရာ
အမေလး ထေအာ္လိုက္သည္။

ဟုတ္ပါ့ ညက စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ဖန္ခြက္ကိုတိုက္မိၿပီး ေရေတြေမွာက္ၾကတာ အိပ္ယာတစ္ခုလံုး၇ြဲကုန္ၿပီ။
သြားပါၿပီ အိမ္မက္ေကာင္းကလန္႕ႏိုးလိုက္ရတာ။
ဟူး ေပ်ာ္စရာအိမ္မက္ကေလးကို ၿပန္စဥ္းစားရင္း အိမ္ကိုလြမ္းလိုက္သည္။
ဟူး........... အိမ္မက္ကအေပ်ာ္ကိုေဘးမွာ အသာခ်လိုက္ရင္း နာရီကိုၾကည့္လိုက္ရင္းမိုးစင္စင္လင္းေနၿပီး အလုပ္အတြက္ထမၿဖစ္ေတာ့မည္ေလ။

မလႈပ္ခ်င္တဲ့လက္ကိုဆက္ၿပီးလႈပ္ေနရတယ္။
မေၿပာခ်င္တဲ့စကားေတြ ဆက္ေၿပာေနရတယ္။
မေလွ်ာက္ခ်င္တဲ့ေၿခေထာက္က ဆက္ေလွ်ာက္ေနရတယ္။
မဆံုခ်င္တဲ့လူေတြနဲ႕ဆံုေနရတယ္။
မႏွစ္သက္တဲ့အစားေတြကိုစားေနရတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလစဥ္းစားၾကည့္တယ္။
ကံၾကမာကမ်က္ႏွာသာေပးလို႕ဆႏၵေလးတစ္ခုမ်ားၿပည့္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
တစ္ခ်ိန္ကၾကည္ႏူးမူနဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့ေနရာမွာၿပန္ေနခ်င္တယ္။

နားလည္မယ္ထင္........

Wednesday, November 25, 2009

သတိရတိုင္းသာစာေတြေရးေနမယ္ဆိုရင္စာအုတ္ေတြေလာက္မွာမဟုတ္ဘူးထင္။ ဟိုးအေ၀းတစ္ေနရာကိုေမွ်ာ္ေတြးရင္း ေငးေနရံုကလြဲလို႕ ၿပန္မဆံုႏိုင္ေတာ့သူတစ္ေယာက္အၿဖစ္ ရင္ထဲမွာလွစ္ကနဲ ခံစားေနလိုက္ရံုကလြဲလို႕ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့။

ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ပစၥည္းတစ္ခုေတာင္ သံေယာဇဥ္ေတြၿဖစ္တတ္ေသးတာဘဲေလ လူတစ္ေယာက္လံုးၾကီးကိုခ်စ္ခဲ့တာ ခံစားခ်က္ေတြရွိၾကတာေပါ့။ေနာက္ၿပီးစကားေတြေၿပာခဲ့ၾက တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အားေပးခဲ့ၾက။ နားလည္းမူေတြဖလွယ္ၾကနဲ႕ အိမ္မက္ေတြတူတူမက္ခဲ့ၾကတယ္။

ဒါေပမဲ့လည္း အေၾကာင္းမလွလို႕မေပါင္းႏိုင္ခဲ့ ဆံုဆည္းခြင့္မရခဲ့ၾကတာကိုသိရေတာ့လည္း ၀မ္းနည္းစြာနဲ႕ဘဲ ေနာက္ဆုတ္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္။ သူလည္းသင့္ေတာ္မဲ့သူနဲ႕လက္တြဲခဲ့တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း အရမ္းသတိရတဲ့အခါေတြမွာ စကားေလးေတြေၿပာခ်င္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္းမသင့္ေတာ္ေတာ့ဘူးေလ။

ကိုယ့္ဘက္ ကဘဲနားလည္ေပးသင့္တယ္။ သူတပါးအိမ္ေထာင္ေရးမွာ အေႏွာက္အယွက္ၿဖစ္ေစမဲ့အရာေတြ ဘာမွ မလုပ္သင့္သလို လံုး၀ကိုဘဲတိတ္တိတ္ေလးေနၿပီး အဆက္အသြယ္ေတြဆက္လုပ္မေန သင့္ေတာ့ဘူးလို႕ထင္တယ္။ တခါတစ္ေလေတာ့လည္း လြမ္းတာမွန္ေပမဲ့့။
တစ္ပါးသူအိမ္ေထာင္ေရးကိုငဲ့ၿပီး မေႏွာက္ယွက္သင့္ေတာ့ဘူးထင္.......

ငါဟဲ့သစၥာ

Monday, November 23, 2009

အလင္းေပ်ာက္ရင္၊ အေမွာင္ေရာက္တယ္
တေဆာင္းကူးလို႕၊တစ္ေႏြေရာက္တယ္၊
ႏွင္းေတြေပ်ာက္လို႕၊ ပန္းေတြေၿခာက္တယ္။

တစ္ေႏြကိုေၿပာင္း၊ တစ္မိုးေရာက္လည္း
တစ္ေက်ာ့ၿပန္လို႕လန္းမလာေတာ့မဲ့
ပန္းေၿခာက္ကိုယ္စီ ေနာက္မွာခ်န္လို႔္...

ေနာက္ေၾကာင္းမခ်ီ ခရီးႏွင္လိုက္.....
ႏွင္းရည္ေသာက္မဲ့၀တ္မႈန္သစ္သာ၊ရင္မွာသီလို႕
တစ္ေယာက္မေကာင္း၊တစ္ေယာက္ေၿပာင္းတာ

ေနာက္မဆုတ္ေၾကး...

ၿပန္မလွည့္ေၾကး ...

သစၥာမဲ့တဲ့ ပန္းေၿခာက္ေတြစီ။



ကဗ်ာေတာ့ဟုတ္ပါဘူး စိတ္ကူးရွိရာပါ။

ဒီကိစၥ

Sunday, November 15, 2009

ဒီကိစၥဘယ္လိုေၿဖရွင္းရပါ့။

ေရာင္စံုထီး

Tuesday, November 10, 2009

အတစ္ခုၿခင္းယူၾကည့္လို႕
အလွဟာမၿပည့္စံုေပမဲ့
အေရာင္ေတြစံုေတာ့လွေနတယ္။

ေမတၱာေပါင္းကူးတံတား

Sunday, November 8, 2009


ေ၀းကြာမူေတြ
ေပါင္းစံုေစတဲ့
ေမတၱာေပါင္းကူး
တံတားေလး



ေမွ်ာ္

Thursday, November 5, 2009


အပန္းေတြမေၿဖႏိုင္တဲ့
ပန္းၿခံေလးထဲက
အလြမ္းေတြေ၀ေနရတဲ့
အထီးက်န္သူ႕ဘ၀။

ၿငမ္း ရဲ႕ေရရြတ္သံ....

Monday, November 2, 2009

ၿငမ္း ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးမွ နာမည္ေလးတစ္ခုကိုတိုးတိုးေလးေရရြတ္ေနသည္။


မိုးေကာင္ကင္တစ္ခုလံုးမံႈမိုင္းေနသည္။ ဒီရာသီေလးက မိုးရာသီကေန ေဆာင္းကိုကူးေနသည့္ရာသီေလးပါ။ ကန္ေရၿပင္ကိုၿဖတ္သန္းတိုက္ခတ္လာသည့္ေလေၿပေလး က မ်က္ႏွာကိုေ၀့အသြားမွာ လန္းဆန္းမူတစ္ခု ကိုခံစားရသည္။ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးမံႈမိႈင္းေနသလို တိတ္ဆိပ္ေနသည္။

ပတ္၀န္းက်င္တိတ္ဆိပ္ေနမူကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ ကမ္းစပ္ကိုလာေရာက္တိုက္ခိုက္ေနေသာ ေရလိႈင္းေလးမ်ားအသံမွာ က်ယ္ေလာင္စြာမင္းမူေနၾကသည္။ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးကိုေရလိႈင္းသံကလြဲလို႕ မည္သည့္အသံမွ မပီၿပင္။ၿမင္ကြင္းတစ္ခုလံုးမွာစိမ္းစိုေနေသာေတာအုပ္ ၊လိႈင္းဂယက္မ်ားႏွင့္ေရၿပင္၊ စိတ္တစ္ခုလံုးကိုဒီၿမင္ကြင္းက အုတ္စိုးေစသည္။ ေလာကအလွေတြလြမ္းမိုးေနေပမဲ့ စြဲလမ္းေနတဲ့အာရံုတစ္ခုကသံပါတ္ေပးထားတဲ့စက္ရုပ္တစ္ခုလို…….


ၿငမ္း ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးမွ နာမည္တစ္ခုကို ေရရြတ္လိုက္ၿပန္ပါတယ္။


ညကေတာ့ေလၿပင္းက်ခဲ့သည့္အတြက္ ေရကန္က ခါတိုင္းလိုမၾကည္လင္ သစ္ရြက္ေၿခာက္ စို အဆင့္အတန္းမခြဲဘဲ ေရလိႈင္းၾကက္ခြပ္ေတြၾကားမွာ လူးကာလႈပ္ကာ ေရွ႔တိုးလာသလိုတစ္ဖံု ေနာက္ဆုတ္သြားသလိုတစ္မ်ိဳး ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ခါတိုင္းႏွင့္မတူ အလွတစ္ခုကိုဖန္တီးေနသလိုု စိတ္အစဥ္ကိုလည္း ကလူေနသလိုပင္။ ေရၾကည္မွာငါးမ်ားကူးခတ္တာပီၿပင္ခဲ့ေပမဲ့ ဒီလိုေရေနာက္မွာ သူတို႕ေလးေတြဘယ္ေပ်ာက္ေနသည္မသိ။ရွာေဖြတာမဟုတ္ေပမဲ့ မ်က္ေစ့တစ္ဆံုးလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ အေတြးထဲမွာေတာ့ ရွာေဖြေနမိရင္း ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုေကာဆိုတဲ့.. ဒီလိုအ ေတြးေလး၀င္လာရင္း.....


ၿငမ္း ႏႈတ္ခမ္းပါးက နာမည္ေလးတစ္ခုကိုေရရြတ္မိလိုက္ၿပန္္သည္။


သဘာ၀အလွေတြကိုဘဲ ၾကည့္တတ္လြမ္းေနတာလား ႏွလံုးသားႏုႏုကဘဲ စြဲလမ္းတတ္လြမ္းတာလားေတာ့မသိ။ ဒီေနရာေလးနဲ႕ဒီအလွကေတာ့ ဆြဲေဆာင္လွသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးသလိုခပ္ေႏြးေႏြးေလး ၿဖစ္လိုက္၊ လြမ္းစိတ္ဓါတ္ခံရွိသူမို႕လားမသိ ရင္မွာ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းေလး နဲ႕ က်င္ခနဲၿဖစ္ကာခံစားမိရၿပန္သည္။ ရာသီေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုေၿပာင္းေပမဲ့အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း တစ္ပါတ္ၿပန္ၿပန္လည္လာတဲ့ဒီရာသီကေတာ့ အၿပင္ပန္းေလးမွာေအးၿမလို႕လမ္းဆန္းေနေပမဲ့ ပံုေသနည္းတူလူသားေတြေၾကာင့္လားမသိ ရင္ထဲမွာေတာ့ ေႏြးေထြးမူကိုၿပန္မရႏိုင္ေတာ့ဘဲ နာက်င္ေနဆဲ။ ဥေပကၡာတရားကိုလက္ကိုင္ထားတတ္ေနေသာ္ၿငားလည္း ဒီရာသီဥတုအေၿခအေနက ၿပန္လည္ မလမ္းႏိုင္ေတာ့တဲ့ႏွလံုးက ဒဏ္ရာကိုက်က္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ဒါေပမဲ့လည္း စြဲလမ္းတတ္လြမ္းတဲ့သူ ၿငမ္းတစ္ေယာက္ အတြက္ကေတာ့ေဆာက္တည္ရာမရ အႏြမ္းပန္းကိုလက္မွာကိုင္ေဆာင္ရင္း........


ၿငမ္း ႏႈတ္ခမ္းပါးႏွစ္ခုေလး တြန္႕လူးကာနာမည္တစ္ခုကိုေရရြတ္လိုက္ၿပန္ပါသည္။


မည္၍မည္မွ်ၾကာမည္မသိ။ ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ဒီရာသီေတြက ရက္စက္ေနဦးမည္ပင္လား။