ေမွ်ာ္.....

Friday, June 26, 2009

ဆူးခင္းလမ္းကိုေလွ်ာက္တုန္းဆူးမစူးခဲ့ေပမဲ့၊

ပန္းခင္းလမ္းက်မွ ေၿခဖ၀ါးေတြနာက်င္ေနေလရဲ႕။

လမိုက္ညေတြမွာ မတမ္းတမိခဲ့ေပမဲ့၊

လမင္းၾကီးသာေနမွ လြမ္းေမာမိေနေလရဲ႕။

ေနပူပူမွာတူတူေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တုန္းက မပူခဲ့ေပမဲ့၊

အရိပ္ေအာက္ ကေနေမွ်ာ္ခဲ့ရတာ ပူၿပင္းလြန္းလွပါရဲ႕။

စာမ်က္ႏွာသစ္....

ေတာ္ေတာ္ေလးၿပစ္ထားတာၾကာၿပီၿဖစ္တဲ့ ဘ၀စာမ်က္ႏွာေလးကို မက္မက္စက္စက္ ဖြင့္ၾကည့္မိတယ္။ ၿပစ္ထားတာၾကာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးခက္ခက္ခဲခဲ ကိုအစေဖၚ၇တယ္။

ၿပန္လည္ေတာ့မဖြင့္ခ်င္ ဖြင့္မိရင္ နာက်င္မူေတြမ်ားေနတယ္။ အသစ္စာမ်က္ႏွာတစ္ခုကိုဖြင့္ခ်င္ေတာ့ အေတာ္စဥ္းစားၿပီးဖြင့္လိုက္မိတယ္။

ဘ၀စာမ်က္ႏွာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေလးေရးထားခဲ့ေနၿပီဘဲ။ ေမ့ထားတာၾကာပါၿပီ။ စာမ်က္ႏွာတိုင္းေတြက ေပ်ာ္ရြင္မူေတြနဲ႕အဆံုးသတ္ခဲ့တာသိပ္မရွိ။ ေပးဆပ္လိုက္၇တာေတြ၊ ေမ့လိုက္ရတာေတြ ကလားကာခ် ေမ့လိုက္ရတဲ့ ေန႔ရက္ေတ၊ြ ဘ၀အဆစ္ ကေလးေတြေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ မ်ားေသာအားၿဖင့္ေတာ့ မာနကင္းတယ္။ သူတပါးတြက္ ေပးဆပ္မူေတြ အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ရတာေတြ ။ ကိုယ့္အတြက္ ဆိုတဲ့စာမ်က္ႏွာကိုတစ္ရြက္မွ မေတြ႕မိေသး။

စာမ်က္ႏွာေတြ အေတာ္ကုန္လုၿပီ အခ်ိန္ေတြကလည္းေတာ္ေတာ္ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ့ၿပီးၿပီးကိုး။

အင္း...ဘ၀စာအုတ္ေလးေတာင္ႏြမ္းလို႕ စာမ်က္ႏွာေတြကုန္လုပါေပ့ါလား။ အတိတ္စာမ်က္ႏွာေတြက အေပ်ာ္ေလးေတြကိုၿကည့္ၿပီးၿပံုးမိသလို ဒဏ္ရာေလးေတြၿပည့္ေနတဲ့ေန႕ကိုလည္း မွတ္မွတ္ရရေလးေတြစီကုံးထားမိတာကိုလည္း ေသခ်ာေလးၾကည့္မိေနတယ္။

တစ္မ်က္ႏွာၿခင္း လွန္လာလိုက္တာ မွတ္တမ္းရဲ႕ေနာက္ဆံုးတစ္ေနရာကိုေ၇ာက္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးကေတာ့ သံသရာ ၀ဋ္ေၾကြးစာမ်က္ႏွာမွာဆံုးေနတယ္။
အၿပန္ၿပန္အလွန္လွန္ ဖတ္လိုက္တယ္။ အဲဒီအေၾကြးေတြ ကုန္ေလာက္ၿပီလို႕ေအာက္ေမ့တယ္။ ေနာက္ ေတာ့ သက္ၿပင္းတစ္ခ်က္ကိုၿပင္းၿပင္းေလးခ်လိုက္ရင္း ဒီစာမ်က္ႏွာမွာရပ္ထားတာေတာ္ေတာ္ၾကာပါေပါ့လား။ အခုေတာ့ စာမ်က္ႏွာသစ္ကိုစခ်င္ေနတယ္။ စာမ်က္ႏွာသစ္ကိုစဖို႕ဟန္ၿပင္လိုက္တယ္။

၀ဋ္ေၾကြးေတြကုန္သင့္ၿပီထင္တယ္။ ဒီ၀ဋ္ေၾကြးေတြကိုမ်က္ရည္ေတြနဲ႕ေဆးေၾကာေနတာ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႕ေဆးေၾကာေနခဲ့တာ မၿပီးႏိုင္ ဒီစာမ်က္ႏွာမွာတင္ေသာင္တင္ေနတာၾကာေပါ့့။

ေခါင္းစဥ္အသစ္ကေလးတစ္ခုကိုတင္ဖို႕ အားစိုက္ထုတ္ရင္း နဲ႕ေနာက္ဆံုးစိတ္ကူးထဲမွာေပၚလာတဲ့ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုကို ခ်တင္လိုက္တယ္။

တင္လိုက္တဲ့စာမ်က္ႏွာရဲ႕နာမည္ကေတာ့ ဆႏၵနဲ႕အတၱဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေလးကိုတတ္လိုက္မိတယ္။
ဟုတ္တယ္ အတၱ စာမ်က္ႏွာ။မ်က္ရည္ၾကားက ၿပံဳးလိုက္ရင္း စာမ်က္ႏွာသစ္ကိုစလိုက္မိတယ္။ ပြင့္လင္းတဲ့အၿပံဳးေတာ့မဟုတ္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းကိုေစ့ၿပီး နာက်င္မူေတြေၾကာင့္ စတဲ့ အတၱၿပံဳးေလးဘဲၿဖစ္ေတာ့မွာပါ။