ၿငမ္း ရဲ႕ေရရြတ္သံ....

Monday, November 2, 2009

ၿငမ္း ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးမွ နာမည္ေလးတစ္ခုကိုတိုးတိုးေလးေရရြတ္ေနသည္။


မိုးေကာင္ကင္တစ္ခုလံုးမံႈမိုင္းေနသည္။ ဒီရာသီေလးက မိုးရာသီကေန ေဆာင္းကိုကူးေနသည့္ရာသီေလးပါ။ ကန္ေရၿပင္ကိုၿဖတ္သန္းတိုက္ခတ္လာသည့္ေလေၿပေလး က မ်က္ႏွာကိုေ၀့အသြားမွာ လန္းဆန္းမူတစ္ခု ကိုခံစားရသည္။ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးမံႈမိႈင္းေနသလို တိတ္ဆိပ္ေနသည္။

ပတ္၀န္းက်င္တိတ္ဆိပ္ေနမူကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ ကမ္းစပ္ကိုလာေရာက္တိုက္ခိုက္ေနေသာ ေရလိႈင္းေလးမ်ားအသံမွာ က်ယ္ေလာင္စြာမင္းမူေနၾကသည္။ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးကိုေရလိႈင္းသံကလြဲလို႕ မည္သည့္အသံမွ မပီၿပင္။ၿမင္ကြင္းတစ္ခုလံုးမွာစိမ္းစိုေနေသာေတာအုပ္ ၊လိႈင္းဂယက္မ်ားႏွင့္ေရၿပင္၊ စိတ္တစ္ခုလံုးကိုဒီၿမင္ကြင္းက အုတ္စိုးေစသည္။ ေလာကအလွေတြလြမ္းမိုးေနေပမဲ့ စြဲလမ္းေနတဲ့အာရံုတစ္ခုကသံပါတ္ေပးထားတဲ့စက္ရုပ္တစ္ခုလို…….


ၿငမ္း ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးမွ နာမည္တစ္ခုကို ေရရြတ္လိုက္ၿပန္ပါတယ္။


ညကေတာ့ေလၿပင္းက်ခဲ့သည့္အတြက္ ေရကန္က ခါတိုင္းလိုမၾကည္လင္ သစ္ရြက္ေၿခာက္ စို အဆင့္အတန္းမခြဲဘဲ ေရလိႈင္းၾကက္ခြပ္ေတြၾကားမွာ လူးကာလႈပ္ကာ ေရွ႔တိုးလာသလိုတစ္ဖံု ေနာက္ဆုတ္သြားသလိုတစ္မ်ိဳး ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ခါတိုင္းႏွင့္မတူ အလွတစ္ခုကိုဖန္တီးေနသလိုု စိတ္အစဥ္ကိုလည္း ကလူေနသလိုပင္။ ေရၾကည္မွာငါးမ်ားကူးခတ္တာပီၿပင္ခဲ့ေပမဲ့ ဒီလိုေရေနာက္မွာ သူတို႕ေလးေတြဘယ္ေပ်ာက္ေနသည္မသိ။ရွာေဖြတာမဟုတ္ေပမဲ့ မ်က္ေစ့တစ္ဆံုးလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ အေတြးထဲမွာေတာ့ ရွာေဖြေနမိရင္း ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုေကာဆိုတဲ့.. ဒီလိုအ ေတြးေလး၀င္လာရင္း.....


ၿငမ္း ႏႈတ္ခမ္းပါးက နာမည္ေလးတစ္ခုကိုေရရြတ္မိလိုက္ၿပန္္သည္။


သဘာ၀အလွေတြကိုဘဲ ၾကည့္တတ္လြမ္းေနတာလား ႏွလံုးသားႏုႏုကဘဲ စြဲလမ္းတတ္လြမ္းတာလားေတာ့မသိ။ ဒီေနရာေလးနဲ႕ဒီအလွကေတာ့ ဆြဲေဆာင္လွသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးသလိုခပ္ေႏြးေႏြးေလး ၿဖစ္လိုက္၊ လြမ္းစိတ္ဓါတ္ခံရွိသူမို႕လားမသိ ရင္မွာ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းေလး နဲ႕ က်င္ခနဲၿဖစ္ကာခံစားမိရၿပန္သည္။ ရာသီေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုေၿပာင္းေပမဲ့အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း တစ္ပါတ္ၿပန္ၿပန္လည္လာတဲ့ဒီရာသီကေတာ့ အၿပင္ပန္းေလးမွာေအးၿမလို႕လမ္းဆန္းေနေပမဲ့ ပံုေသနည္းတူလူသားေတြေၾကာင့္လားမသိ ရင္ထဲမွာေတာ့ ေႏြးေထြးမူကိုၿပန္မရႏိုင္ေတာ့ဘဲ နာက်င္ေနဆဲ။ ဥေပကၡာတရားကိုလက္ကိုင္ထားတတ္ေနေသာ္ၿငားလည္း ဒီရာသီဥတုအေၿခအေနက ၿပန္လည္ မလမ္းႏိုင္ေတာ့တဲ့ႏွလံုးက ဒဏ္ရာကိုက်က္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ဒါေပမဲ့လည္း စြဲလမ္းတတ္လြမ္းတဲ့သူ ၿငမ္းတစ္ေယာက္ အတြက္ကေတာ့ေဆာက္တည္ရာမရ အႏြမ္းပန္းကိုလက္မွာကိုင္ေဆာင္ရင္း........


ၿငမ္း ႏႈတ္ခမ္းပါးႏွစ္ခုေလး တြန္႕လူးကာနာမည္တစ္ခုကိုေရရြတ္လိုက္ၿပန္ပါသည္။


မည္၍မည္မွ်ၾကာမည္မသိ။ ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ဒီရာသီေတြက ရက္စက္ေနဦးမည္ပင္လား။